मङ्क् ധാതു രൂപ് - मकिँ मण्डने - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ആശീർലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
मङ्किषीष्ट
मङ्किषीयास्ताम्
मङ्किषीरन्
മധ്യമം
मङ्किषीष्ठाः
मङ्किषीयास्थाम्
मङ्किषीध्वम्
ഉത്തമം
मङ्किषीय
मङ्किषीवहि
मङ्किषीमहि