भ्लाश् ധാതു രൂപ് - टुभ्लाशृँ दीप्तौ - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം വിധിലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
भ्लाश्येत / भ्लाशेत
भ्लाश्येयाताम् / भ्लाशेयाताम्
भ्लाश्येरन् / भ्लाशेरन्
മധ്യമം
भ्लाश्येथाः / भ्लाशेथाः
भ्लाश्येयाथाम् / भ्लाशेयाथाम्
भ्लाश्येध्वम् / भ्लाशेध्वम्
ഉത്തമം
भ्लाश्येय / भ्लाशेय
भ्लाश्येवहि / भ्लाशेवहि
भ्लाश्येमहि / भ्लाशेमहि