भन्द् ധാതു രൂപ് - भदिँ कल्याणे सुखे च - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अभन्दिष्यत
अभन्दिष्येताम्
अभन्दिष्यन्त
മധ്യമം
अभन्दिष्यथाः
अभन्दिष्येथाम्
अभन्दिष्यध्वम्
ഉത്തമം
अभन्दिष्ये
अभन्दिष्यावहि
अभन्दिष्यामहि