बिन्द् ധാതു രൂപ് - बिदिँ अवयवे - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം വിധിലിങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
बिन्देत् / बिन्देद्
बिन्देताम्
बिन्देयुः
മധ്യമം
बिन्देः
बिन्देतम्
बिन्देत
ഉത്തമം
बिन्देयम्
बिन्देव
बिन्देम