प्र + मन्थ् + यङ् ധാതു രൂപ് - मथिँ हिंसासङ्क्लेशनयोः - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലുട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
प्रमामन्थिता
प्रमामन्थितारौ
प्रमामन्थितारः
മധ്യമം
प्रमामन्थितासे
प्रमामन्थितासाथे
प्रमामन्थिताध्वे
ഉത്തമം
प्रमामन्थिताहे
प्रमामन्थितास्वहे
प्रमामन्थितास्महे