परा + ध्रेक् + यङ्लुक् + णिच् ധാതു രൂപ് - ध्रेकृँ शब्दोत्साहयोः - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലുട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
परादेध्रेकिता / परादेध्रेकयिता
परादेध्रेकितारौ / परादेध्रेकयितारौ
परादेध्रेकितारः / परादेध्रेकयितारः
മധ്യമം
परादेध्रेकितासे / परादेध्रेकयितासे
परादेध्रेकितासाथे / परादेध्रेकयितासाथे
परादेध्रेकिताध्वे / परादेध्रेकयिताध्वे
ഉത്തമം
परादेध्रेकिताहे / परादेध्रेकयिताहे
परादेध्रेकितास्वहे / परादेध्रेकयितास्वहे
परादेध्रेकितास्महे / परादेध्रेकयितास्महे