निस् + श्वि + णिच् + सन् ധാതു രൂപ് - टुओँश्वि गतिवृद्ध्योः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലുട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
निःशुशावयिषिता / निश्शुशावयिषिता / निःशिश्वाययिषिता / निश्शिश्वाययिषिता
निःशुशावयिषितारौ / निश्शुशावयिषितारौ / निःशिश्वाययिषितारौ / निश्शिश्वाययिषितारौ
निःशुशावयिषितारः / निश्शुशावयिषितारः / निःशिश्वाययिषितारः / निश्शिश्वाययिषितारः
മധ്യമം
निःशुशावयिषितासे / निश्शुशावयिषितासे / निःशिश्वाययिषितासे / निश्शिश्वाययिषितासे
निःशुशावयिषितासाथे / निश्शुशावयिषितासाथे / निःशिश्वाययिषितासाथे / निश्शिश्वाययिषितासाथे
निःशुशावयिषिताध्वे / निश्शुशावयिषिताध्वे / निःशिश्वाययिषिताध्वे / निश्शिश्वाययिषिताध्वे
ഉത്തമം
निःशुशावयिषिताहे / निश्शुशावयिषिताहे / निःशिश्वाययिषिताहे / निश्शिश्वाययिषिताहे
निःशुशावयिषितास्वहे / निश्शुशावयिषितास्वहे / निःशिश्वाययिषितास्वहे / निश्शिश्वाययिषितास्वहे
निःशुशावयिषितास्महे / निश्शुशावयिषितास्महे / निःशिश्वाययिषितास्महे / निश्शिश्वाययिषितास्महे