ध्रै + यङ्लुक् + णिच् ധാതു രൂപ് - ध्रै तृप्तौ - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലുങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अदाध्रापि
अदाध्रापिषाताम् / अदाध्रापयिषाताम्
अदाध्रापिषत / अदाध्रापयिषत
മധ്യമം
अदाध्रापिष्ठाः / अदाध्रापयिष्ठाः
अदाध्रापिषाथाम् / अदाध्रापयिषाथाम्
अदाध्रापिढ्वम् / अदाध्रापयिढ्वम् / अदाध्रापयिध्वम्
ഉത്തമം
अदाध्रापिषि / अदाध्रापयिषि
अदाध्रापिष्वहि / अदाध्रापयिष्वहि
अदाध्रापिष्महि / अदाध्रापयिष्महि