दुस् + स्रेक् + यङ्लुक् + णिच् ധാതു രൂപ് - स्रेकृँ गतौ - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലോട് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुःसेस्रेकयतात् / दुःसेस्रेकयताद् / दुस्सेस्रेकयतात् / दुस्सेस्रेकयताद् / दुःसेस्रेकयतु / दुस्सेस्रेकयतु
दुःसेस्रेकयताम् / दुस्सेस्रेकयताम्
दुःसेस्रेकयन्तु / दुस्सेस्रेकयन्तु
മധ്യമം
दुःसेस्रेकयतात् / दुःसेस्रेकयताद् / दुस्सेस्रेकयतात् / दुस्सेस्रेकयताद् / दुःसेस्रेकय / दुस्सेस्रेकय
दुःसेस्रेकयतम् / दुस्सेस्रेकयतम्
दुःसेस्रेकयत / दुस्सेस्रेकयत
ഉത്തമം
दुःसेस्रेकयाणि / दुस्सेस्रेकयाणि
दुःसेस्रेकयाव / दुस्सेस्रेकयाव
दुःसेस्रेकयाम / दुस्सेस्रेकयाम