दुस् + बृंह् ധാതു രൂപ് - बृहिँ भाषार्थः - चुरादिः - ലോട് ലകാര
കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुर्बृंहयतात् / दुर्बृंहयताद् / दुर्बृंहयतु / दुर्बृंहतात् / दुर्बृंहताद् / दुर्बृंहतु
दुर्बृंहयताम् / दुर्बृंहताम्
दुर्बृंहयन्तु / दुर्बृंहन्तु
മധ്യമം
दुर्बृंहयतात् / दुर्बृंहयताद् / दुर्बृंहय / दुर्बृंहतात् / दुर्बृंहताद् / दुर्बृंह
दुर्बृंहयतम् / दुर्बृंहतम्
दुर्बृंहयत / दुर्बृंहत
ഉത്തമം
दुर्बृंहयाणि / दुर्बृंहाणि
दुर्बृंहयाव / दुर्बृंहाव
दुर्बृंहयाम / दुर्बृंहाम
കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुर्बृंहयताम् / दुर्बृंहताम्
दुर्बृंहयेताम् / दुर्बृंहेताम्
दुर्बृंहयन्ताम् / दुर्बृंहन्ताम्
മധ്യമം
दुर्बृंहयस्व / दुर्बृंहस्व
दुर्बृंहयेथाम् / दुर्बृंहेथाम्
दुर्बृंहयध्वम् / दुर्बृंहध्वम्
ഉത്തമം
दुर्बृंहयै / दुर्बृंहै
दुर्बृंहयावहै / दुर्बृंहावहै
दुर्बृंहयामहै / दुर्बृंहामहै
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुर्बृंह्यताम्
दुर्बृंह्येताम्
दुर्बृंह्यन्ताम्
മധ്യമം
दुर्बृंह्यस्व
दुर्बृंह्येथाम्
दुर्बृंह्यध्वम्
ഉത്തമം
दुर्बृंह्यै
दुर्बृंह्यावहै
दुर्बृंह्यामहै
സനാദി പ്രത്യയ്
ഉപസർഗങ്ങൾ