दुस् + ध्रेक् + णिच् ധാതു രൂപ് - ध्रेकृँ शब्दोत्साहयोः - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुर्ध्रेकिष्यते / दुर्ध्रेकयिष्यते
दुर्ध्रेकिष्येते / दुर्ध्रेकयिष्येते
दुर्ध्रेकिष्यन्ते / दुर्ध्रेकयिष्यन्ते
മധ്യമം
दुर्ध्रेकिष्यसे / दुर्ध्रेकयिष्यसे
दुर्ध्रेकिष्येथे / दुर्ध्रेकयिष्येथे
दुर्ध्रेकिष्यध्वे / दुर्ध्रेकयिष्यध्वे
ഉത്തമം
दुर्ध्रेकिष्ये / दुर्ध्रेकयिष्ये
दुर्ध्रेकिष्यावहे / दुर्ध्रेकयिष्यावहे
दुर्ध्रेकिष्यामहे / दुर्ध्रेकयिष्यामहे