दुर् + श्रा + यङ्लुक् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - കർതരി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
श्रा पाके - अदादिः
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुरशाश्रेषयिष्यत् / दुरशाश्रेषयिष्यद्
दुरशाश्रेषयिष्यताम्
दुरशाश्रेषयिष्यन्
മധ്യമം
दुरशाश्रेषयिष्यः
दुरशाश्रेषयिष्यतम्
दुरशाश्रेषयिष्यत
ഉത്തമം
दुरशाश्रेषयिष्यम्
दुरशाश्रेषयिष्याव
दुरशाश्रेषयिष्याम