दुर् + श्रङ्ग् ധാതു രൂപ് - श्रगिँ गत्यर्थः - भ्वादिः - ലുട് ലകാര


 
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुःश्रङ्गिता / दुश्श्रङ्गिता
दुःश्रङ्गितारौ / दुश्श्रङ्गितारौ
दुःश्रङ्गितारः / दुश्श्रङ्गितारः
മധ്യമം
दुःश्रङ्गितासि / दुश्श्रङ्गितासि
दुःश्रङ्गितास्थः / दुश्श्रङ्गितास्थः
दुःश्रङ्गितास्थ / दुश्श्रङ्गितास्थ
ഉത്തമം
दुःश्रङ्गितास्मि / दुश्श्रङ्गितास्मि
दुःश्रङ्गितास्वः / दुश्श्रङ्गितास्वः
दुःश्रङ्गितास्मः / दुश्श्रङ्गितास्मः
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुःश्रङ्गिता / दुश्श्रङ्गिता
दुःश्रङ्गितारौ / दुश्श्रङ्गितारौ
दुःश्रङ्गितारः / दुश्श्रङ्गितारः
മധ്യമം
दुःश्रङ्गितासे / दुश्श्रङ्गितासे
दुःश्रङ्गितासाथे / दुश्श्रङ्गितासाथे
दुःश्रङ्गिताध्वे / दुश्श्रङ्गिताध्वे
ഉത്തമം
दुःश्रङ्गिताहे / दुश्श्रङ्गिताहे
दुःश्रङ्गितास्वहे / दुश्श्रङ्गितास्वहे
दुःश्रङ्गितास्महे / दुश्श्रङ्गितास्महे
 


സനാദി പ്രത്യയ്

ഉപസർഗങ്ങൾ