दुर् + शुष् ധാതു രൂപ് - കർമണി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര ആത്മനേ പദ
शुषँ शोषणे - दिवादिः
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुःशोक्ष्यते / दुश्शोक्ष्यते
दुःशोक्ष्येते / दुश्शोक्ष्येते
दुःशोक्ष्यन्ते / दुश्शोक्ष्यन्ते
മധ്യമം
दुःशोक्ष्यसे / दुश्शोक्ष्यसे
दुःशोक्ष्येथे / दुश्शोक्ष्येथे
दुःशोक्ष्यध्वे / दुश्शोक्ष्यध्वे
ഉത്തമം
दुःशोक्ष्ये / दुश्शोक्ष्ये
दुःशोक्ष्यावहे / दुश्शोक्ष्यावहे
दुःशोक्ष्यामहे / दुश्शोक्ष्यामहे