दुर् + शाख् + यङ् + णिच् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - शाखृँ व्याप्तौ - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ആശീർലിങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुःशाशाख्ययिष्यात् / दुःशाशाख्ययिष्याद् / दुश्शाशाख्ययिष्यात् / दुश्शाशाख्ययिष्याद्
दुःशाशाख्ययिष्यास्ताम् / दुश्शाशाख्ययिष्यास्ताम्
दुःशाशाख्ययिष्यासुः / दुश्शाशाख्ययिष्यासुः
മധ്യമം
दुःशाशाख्ययिष्याः / दुश्शाशाख्ययिष्याः
दुःशाशाख्ययिष्यास्तम् / दुश्शाशाख्ययिष्यास्तम्
दुःशाशाख्ययिष्यास्त / दुश्शाशाख्ययिष्यास्त
ഉത്തമം
दुःशाशाख्ययिष्यासम् / दुश्शाशाख्ययिष्यासम्
दुःशाशाख्ययिष्यास्व / दुश्शाशाख्ययिष्यास्व
दुःशाशाख्ययिष्यास्म / दुश्शाशाख्ययिष्यास्म