दुर् + मिश् ധാതു രൂപ് - मिशँ शब्दे - भ्वादिः - ലങ് ലകാര
കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुरमेशत् / दुरमेशद्
दुरमेशताम्
दुरमेशन्
മധ്യമം
दुरमेशः
दुरमेशतम्
दुरमेशत
ഉത്തമം
दुरमेशम्
दुरमेशाव
दुरमेशाम
കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुरमिश्यत
दुरमिश्येताम्
दुरमिश्यन्त
മധ്യമം
दुरमिश्यथाः
दुरमिश्येथाम्
दुरमिश्यध्वम्
ഉത്തമം
दुरमिश्ये
दुरमिश्यावहि
दुरमिश्यामहि
സനാദി പ്രത്യയ്
णिच्
सन्
यङ्
यङ्लुक्
णिच् + सन्
यङ् + सन्
यङ्लुक् + सन्
सन् + णिच्
यङ् + णिच्
यङ्लुक् + णिच्
णिच् + सन् + णिच्
यङ् + सन् + णिच्
यङ्लुक् + सन् + णिच्
यङ् + णिच् + सन्
यङ्लुक् + णिच् + सन्
यङ् + णिच् + सन् + णिच्
यङ्लुक् + णिच् + सन् + णिच्
ഉപസർഗങ്ങൾ