दुर् + प्सा ധാതു രൂപ് - प्सा भक्षणे - अदादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലുങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुरप्सायि
दुरप्सायिषाताम् / दुरप्सासाताम्
दुरप्सायिषत / दुरप्सासत
മധ്യമം
दुरप्सायिष्ठाः / दुरप्सास्थाः
दुरप्सायिषाथाम् / दुरप्सासाथाम्
दुरप्सायिढ्वम् / दुरप्सायिध्वम् / दुरप्साध्वम्
ഉത്തമം
दुरप्सायिषि / दुरप्सासि
दुरप्सायिष्वहि / दुरप्सास्वहि
दुरप्सायिष्महि / दुरप्सास्महि