दुर् + पृष् ധാതു രൂപ് - पृषुँ सेचने हिंसासङ्क्लेशनयोश्च - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुरपर्षत् / दुरपर्षद्
दुरपर्षताम्
दुरपर्षन्
മധ്യമം
दुरपर्षः
दुरपर्षतम्
दुरपर्षत
ഉത്തമം
दुरपर्षम्
दुरपर्षाव
दुरपर्षाम