दुर् + पुन्थ् + णिच् ധാതു രൂപ് - पुथिँ हिंसासङ्क्लेशनयोः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुरपुन्थयिष्यत् / दुरपुन्थयिष्यद्
दुरपुन्थयिष्यताम्
दुरपुन्थयिष्यन्
മധ്യമം
दुरपुन्थयिष्यः
दुरपुन्थयिष्यतम्
दुरपुन्थयिष्यत
ഉത്തമം
दुरपुन्थयिष्यम्
दुरपुन्थयिष्याव
दुरपुन्थयिष्याम