दुर् + ध्राघ् + यङ्लुक् ധാതു രൂപ് - ध्राघृँ सामर्थ्ये इत्यपि केचित् - भ्वादिः - ലൃട് ലകാര


 
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुर्दाध्राघिष्यति
दुर्दाध्राघिष्यतः
दुर्दाध्राघिष्यन्ति
മധ്യമം
दुर्दाध्राघिष्यसि
दुर्दाध्राघिष्यथः
दुर्दाध्राघिष्यथ
ഉത്തമം
दुर्दाध्राघिष्यामि
दुर्दाध्राघिष्यावः
दुर्दाध्राघिष्यामः
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुर्दाध्राघिष्यते
दुर्दाध्राघिष्येते
दुर्दाध्राघिष्यन्ते
മധ്യമം
दुर्दाध्राघिष्यसे
दुर्दाध्राघिष्येथे
दुर्दाध्राघिष्यध्वे
ഉത്തമം
दुर्दाध्राघिष्ये
दुर्दाध्राघिष्यावहे
दुर्दाध्राघिष्यामहे
 


സനാദി പ്രത്യയ്

ഉപസർഗങ്ങൾ