दुर् + तिक् ധാതു രൂപ് - तिकृँ गत्यर्थः - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ആശീർലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुस्तेकिषीष्ट
दुस्तेकिषीयास्ताम्
दुस्तेकिषीरन्
മധ്യമം
दुस्तेकिषीष्ठाः
दुस्तेकिषीयास्थाम्
दुस्तेकिषीध्वम्
ഉത്തമം
दुस्तेकिषीय
दुस्तेकिषीवहि
दुस्तेकिषीमहि