दुर् + ईश् + णिच् ധാതു രൂപ് - ईशँ ऐश्वर्ये - अदादिः - കർമണി പ്രയോഗം വിധിലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
दुरीश्येत
दुरीश्येयाताम्
दुरीश्येरन्
മധ്യമം
दुरीश्येथाः
दुरीश्येयाथाम्
दुरीश्येध्वम्
ഉത്തമം
दुरीश्येय
दुरीश्येवहि
दुरीश्येमहि