तृम्फ् ധാതു രൂപ് - तृम्फँ तृप्तौ इत्येके - तुदादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
तृम्फिष्यति
तृम्फिष्यतः
तृम्फिष्यन्ति
മധ്യമം
तृम्फिष्यसि
तृम्फिष्यथः
तृम्फिष्यथ
ഉത്തമം
तृम्फिष्यामि
तृम्फिष्यावः
तृम्फिष्यामः