जुङ्ग् ധാതു രൂപ് - जुगिँ वर्जने - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
जुङ्गिष्यति
जुङ्गिष्यतः
जुङ्गिष्यन्ति
മധ്യമം
जुङ्गिष्यसि
जुङ्गिष्यथः
जुङ्गिष्यथ
ഉത്തമം
जुङ्गिष्यामि
जुङ्गिष्यावः
जुङ्गिष्यामः