घग्घ् ധാതു രൂപ് - घग्घँ हसने इत्येके - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
घग्घिष्यति
घग्घिष्यतः
घग्घिष्यन्ति
മധ്യമം
घग्घिष्यसि
घग्घिष्यथः
घग्घिष्यथ
ഉത്തമം
घग्घिष्यामि
घग्घिष्यावः
घग्घिष्यामः