क्रन्द् ധാതു രൂപ് - क्रदिँ वैक्लव्ये वैकल्य इत्येके - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം വിധിലിങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
क्रन्देत् / क्रन्देद्
क्रन्देताम्
क्रन्देयुः
മധ്യമം
क्रन्देः
क्रन्देतम्
क्रन्देत
ഉത്തമം
क्रन्देयम्
क्रन्देव
क्रन्देम