क्रन्द् ധാതു രൂപ് - क्रदिँ वैक्लव्ये वैकल्य इत्येके - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
क्रन्दिष्यति
क्रन्दिष्यतः
क्रन्दिष्यन्ति
മധ്യമം
क्रन्दिष्यसि
क्रन्दिष्यथः
क्रन्दिष्यथ
ഉത്തമം
क्रन्दिष्यामि
क्रन्दिष्यावः
क्रन्दिष्यामः