क्रन्द् ധാതു രൂപ് - क्रदिँ वैक्लव्ये वैकल्य इत्येके - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अक्रन्दिष्यत् / अक्रन्दिष्यद्
अक्रन्दिष्यताम्
अक्रन्दिष्यन्
മധ്യമം
अक्रन्दिष्यः
अक्रन्दिष्यतम्
अक्रन्दिष्यत
ഉത്തമം
अक्रन्दिष्यम्
अक्रन्दिष्याव
अक्रन्दिष्याम