क्रन्द् ധാതു രൂപ് - क्रदिँ वैक्लव्ये वैकल्य इत्येके - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലുട് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
क्रन्दिता
क्रन्दितारौ
क्रन्दितारः
മധ്യമം
क्रन्दितासि
क्रन्दितास्थः
क्रन्दितास्थ
ഉത്തമം
क्रन्दितास्मि
क्रन्दितास्वः
क्रन्दितास्मः