कङ्क् ധാതു രൂപ് - ककिँ गत्यर्थः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം വിധിലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ


 
 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
कङ्केत
कङ्केयाताम्
कङ्केरन्
മധ്യമം
कङ्केथाः
कङ्केयाथाम्
कङ्केध्वम्
ഉത്തമം
कङ्केय
कङ्केवहि
कङ्केमहि