उप + दीधी + णिच् ധാതു രൂപ് - दीधीङ् दीप्तिदेवनयोः - अदादिः - കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ
ലട് ലകാര
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ലിട് ലകാര
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ലുട് ലകാര
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ലൃട് ലകാര
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ലോട് ലകാര
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ലങ് ലകാര
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
വിധിലിങ് ലകാര
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ആശീർലിങ് ലകാര
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ലുങ് ലകാര
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ലൃങ് ലകാര
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ലട് ലകാര
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
उपदीध्ययति
उपदीध्ययतः
उपदीध्ययन्ति
മധ്യമം
उपदीध्ययसि
उपदीध्ययथः
उपदीध्ययथ
ഉത്തമം
उपदीध्ययामि
उपदीध्ययावः
उपदीध्ययामः
ലിട് ലകാര
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
उपदीध्ययाञ्चकार / उपदीध्ययांचकार / उपदीध्ययाम्बभूव / उपदीध्ययांबभूव / उपदीध्ययामास
उपदीध्ययाञ्चक्रतुः / उपदीध्ययांचक्रतुः / उपदीध्ययाम्बभूवतुः / उपदीध्ययांबभूवतुः / उपदीध्ययामासतुः
उपदीध्ययाञ्चक्रुः / उपदीध्ययांचक्रुः / उपदीध्ययाम्बभूवुः / उपदीध्ययांबभूवुः / उपदीध्ययामासुः
മധ്യമം
उपदीध्ययाञ्चकर्थ / उपदीध्ययांचकर्थ / उपदीध्ययाम्बभूविथ / उपदीध्ययांबभूविथ / उपदीध्ययामासिथ
उपदीध्ययाञ्चक्रथुः / उपदीध्ययांचक्रथुः / उपदीध्ययाम्बभूवथुः / उपदीध्ययांबभूवथुः / उपदीध्ययामासथुः
उपदीध्ययाञ्चक्र / उपदीध्ययांचक्र / उपदीध्ययाम्बभूव / उपदीध्ययांबभूव / उपदीध्ययामास
ഉത്തമം
उपदीध्ययाञ्चकर / उपदीध्ययांचकर / उपदीध्ययाञ्चकार / उपदीध्ययांचकार / उपदीध्ययाम्बभूव / उपदीध्ययांबभूव / उपदीध्ययामास
उपदीध्ययाञ्चकृव / उपदीध्ययांचकृव / उपदीध्ययाम्बभूविव / उपदीध्ययांबभूविव / उपदीध्ययामासिव
उपदीध्ययाञ्चकृम / उपदीध्ययांचकृम / उपदीध्ययाम्बभूविम / उपदीध्ययांबभूविम / उपदीध्ययामासिम
ലുട് ലകാര
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
उपदीध्ययिता
उपदीध्ययितारौ
उपदीध्ययितारः
മധ്യമം
उपदीध्ययितासि
उपदीध्ययितास्थः
उपदीध्ययितास्थ
ഉത്തമം
उपदीध्ययितास्मि
उपदीध्ययितास्वः
उपदीध्ययितास्मः
ലൃട് ലകാര
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
उपदीध्ययिष्यति
उपदीध्ययिष्यतः
उपदीध्ययिष्यन्ति
മധ്യമം
उपदीध्ययिष्यसि
उपदीध्ययिष्यथः
उपदीध्ययिष्यथ
ഉത്തമം
उपदीध्ययिष्यामि
उपदीध्ययिष्यावः
उपदीध्ययिष्यामः
ലോട് ലകാര
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
उपदीध्ययतात् / उपदीध्ययताद् / उपदीध्ययतु
उपदीध्ययताम्
उपदीध्ययन्तु
മധ്യമം
उपदीध्ययतात् / उपदीध्ययताद् / उपदीध्यय
उपदीध्ययतम्
उपदीध्ययत
ഉത്തമം
उपदीध्ययानि
उपदीध्ययाव
उपदीध्ययाम
ലങ് ലകാര
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
उपादीध्ययत् / उपादीध्ययद्
उपादीध्ययताम्
उपादीध्ययन्
മധ്യമം
उपादीध्ययः
उपादीध्ययतम्
उपादीध्ययत
ഉത്തമം
उपादीध्ययम्
उपादीध्ययाव
उपादीध्ययाम
വിധിലിങ് ലകാര
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
उपदीध्ययेत् / उपदीध्ययेद्
उपदीध्ययेताम्
उपदीध्ययेयुः
മധ്യമം
उपदीध्ययेः
उपदीध्ययेतम्
उपदीध्ययेत
ഉത്തമം
उपदीध्ययेयम्
उपदीध्ययेव
उपदीध्ययेम
ആശീർലിങ് ലകാര
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
उपदीध्यात् / उपदीध्य्यात् / उपदीध्याद् / उपदीध्य्याद्
उपदीध्यास्ताम् / उपदीध्य्यास्ताम्
उपदीध्यासुः / उपदीध्य्यासुः
മധ്യമം
उपदीध्याः / उपदीध्य्याः
उपदीध्यास्तम् / उपदीध्य्यास्तम्
उपदीध्यास्त / उपदीध्य्यास्त
ഉത്തമം
उपदीध्यासम् / उपदीध्य्यासम्
उपदीध्यास्व / उपदीध्य्यास्व
उपदीध्यास्म / उपदीध्य्यास्म
ലുങ് ലകാര
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
उपादिदीध्यत् / उपादिदीध्यद्
उपादिदीध्यताम्
उपादिदीध्यन्
മധ്യമം
उपादिदीध्यः
उपादिदीध्यतम्
उपादिदीध्यत
ഉത്തമം
उपादिदीध्यम्
उपादिदीध्याव
उपादिदीध्याम
ലൃങ് ലകാര
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
उपादीध्ययिष्यत् / उपादीध्ययिष्यद्
उपादीध्ययिष्यताम्
उपादीध्ययिष्यन्
മധ്യമം
उपादीध्ययिष्यः
उपादीध्ययिष्यतम्
उपादीध्ययिष्यत
ഉത്തമം
उपादीध्ययिष्यम्
उपादीध्ययिष्याव
उपादीध्ययिष्याम