इङ्ख् ധാതു രൂപ് - इखिँ गत्यर्थः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
ऐङ्खिष्यत् / ऐङ्खिष्यद्
ऐङ्खिष्यताम्
ऐङ्खिष्यन्
മധ്യമം
ऐङ्खिष्यः
ऐङ्खिष्यतम्
ऐङ्खिष्यत
ഉത്തമം
ऐङ्खिष्यम्
ऐङ्खिष्याव
ऐङ्खिष्याम