आङ् + रिङ्ग् + णिच् ധാതു രൂപ് - रिगिँ गत्यर्थः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
आरिङ्गयिष्यत् / आरिङ्गयिष्यद्
आरिङ्गयिष्यताम्
आरिङ्गयिष्यन्
മധ്യമം
आरिङ्गयिष्यः
आरिङ्गयिष्यतम्
आरिङ्गयिष्यत
ഉത്തമം
आरिङ्गयिष्यम्
आरिङ्गयिष्याव
आरिङ्गयिष्याम