आङ् + तुत्थ ധാതു രൂപ് - तुत्थ आवरणे - चुरादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
आतुत्थयिष्यति / आतुत्थिष्यति
आतुत्थयिष्यतः / आतुत्थिष्यतः
आतुत्थयिष्यन्ति / आतुत्थिष्यन्ति
മധ്യമം
आतुत्थयिष्यसि / आतुत्थिष्यसि
आतुत्थयिष्यथः / आतुत्थिष्यथः
आतुत्थयिष्यथ / आतुत्थिष्यथ
ഉത്തമം
आतुत्थयिष्यामि / आतुत्थिष्यामि
आतुत्थयिष्यावः / आतुत्थिष्यावः
आतुत्थयिष्यामः / आतुत्थिष्यामः