आङ् + चित् + सन् ധാതു രൂപ് - चितीँ सञ्ज्ञाने - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലുങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
आचिचितिषि / आचिचेतिषि
आचिचितिषिषाताम् / आचिचेतिषिषाताम्
आचिचितिषिषत / आचिचेतिषिषत
മധ്യമം
आचिचितिषिष्ठाः / आचिचेतिषिष्ठाः
आचिचितिषिषाथाम् / आचिचेतिषिषाथाम्
आचिचितिषिढ्वम् / आचिचेतिषिढ्वम्
ഉത്തമം
आचिचितिषिषि / आचिचेतिषिषि
आचिचितिषिष्वहि / आचिचेतिषिष्वहि
आचिचितिषिष्महि / आचिचेतिषिष्महि