अव + स्तुच् + यङ्लुक् ധാതു രൂപ് - ष्टुचँ प्रसादे - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ആശീർലിങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अवतोष्टुच्यात् / अवतोष्टुच्याद्
अवतोष्टुच्यास्ताम्
अवतोष्टुच्यासुः
മധ്യമം
अवतोष्टुच्याः
अवतोष्टुच्यास्तम्
अवतोष्टुच्यास्त
ഉത്തമം
अवतोष्टुच्यासम्
अवतोष्टुच्यास्व
अवतोष्टुच्यास्म