अव + व्रुड् + यङ्लुक् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - व्रुडँ संवरणे - तुदादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലോട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अववोव्रुडिष्यताम् / अववोव्रोडिष्यताम्
अववोव्रुडिष्येताम् / अववोव्रोडिष्येताम्
अववोव्रुडिष्यन्ताम् / अववोव्रोडिष्यन्ताम्
മധ്യമം
अववोव्रुडिष्यस्व / अववोव्रोडिष्यस्व
अववोव्रुडिष्येथाम् / अववोव्रोडिष्येथाम्
अववोव्रुडिष्यध्वम् / अववोव्रोडिष्यध्वम्
ഉത്തമം
अववोव्रुडिष्यै / अववोव्रोडिष्यै
अववोव्रुडिष्यावहै / अववोव्रोडिष्यावहै
अववोव्रुडिष्यामहै / अववोव्रोडिष्यामहै