अव + नन्द् + णिच् ധാതു രൂപ് - ആശീർലിങ് ലകാര

टुनदिँ समृद्धौ - भ्वादिः

 
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अवनन्द्यात् / अवनन्द्याद्
अवनन्द्यास्ताम्
अवनन्द्यासुः
മധ്യമം
अवनन्द्याः
अवनन्द्यास्तम्
अवनन्द्यास्त
ഉത്തമം
अवनन्द्यासम्
अवनन्द्यास्व
अवनन्द्यास्म
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अवनन्दयिषीष्ट
अवनन्दयिषीयास्ताम्
अवनन्दयिषीरन्
മധ്യമം
अवनन्दयिषीष्ठाः
अवनन्दयिषीयास्थाम्
अवनन्दयिषीढ्वम् / अवनन्दयिषीध्वम्
ഉത്തമം
अवनन्दयिषीय
अवनन्दयिषीवहि
अवनन्दयिषीमहि
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अवनन्दिषीष्ट / अवनन्दयिषीष्ट
अवनन्दिषीयास्ताम् / अवनन्दयिषीयास्ताम्
अवनन्दिषीरन् / अवनन्दयिषीरन्
മധ്യമം
अवनन्दिषीष्ठाः / अवनन्दयिषीष्ठाः
अवनन्दिषीयास्थाम् / अवनन्दयिषीयास्थाम्
अवनन्दिषीध्वम् / अवनन्दयिषीढ्वम् / अवनन्दयिषीध्वम्
ഉത്തമം
अवनन्दिषीय / अवनन्दयिषीय
अवनन्दिषीवहि / अवनन्दयिषीवहि
अवनन्दिषीमहि / अवनन्दयिषीमहि
 


സനാദി പ്രത്യയ്

ഉപസർഗങ്ങൾ