अव + दान् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - दानँ खण्डने अवखण्डने - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अवदीदांसिषिष्यते / अवदीदांसिषयिष्यते / अवदिदानिषिष्यते / अवदिदानिषयिष्यते
अवदीदांसिषिष्येते / अवदीदांसिषयिष्येते / अवदिदानिषिष्येते / अवदिदानिषयिष्येते
अवदीदांसिषिष्यन्ते / अवदीदांसिषयिष्यन्ते / अवदिदानिषिष्यन्ते / अवदिदानिषयिष्यन्ते
മധ്യമം
अवदीदांसिषिष्यसे / अवदीदांसिषयिष्यसे / अवदिदानिषिष्यसे / अवदिदानिषयिष्यसे
अवदीदांसिषिष्येथे / अवदीदांसिषयिष्येथे / अवदिदानिषिष्येथे / अवदिदानिषयिष्येथे
अवदीदांसिषिष्यध्वे / अवदीदांसिषयिष्यध्वे / अवदिदानिषिष्यध्वे / अवदिदानिषयिष्यध्वे
ഉത്തമം
अवदीदांसिषिष्ये / अवदीदांसिषयिष्ये / अवदिदानिषिष्ये / अवदिदानिषयिष्ये
अवदीदांसिषिष्यावहे / अवदीदांसिषयिष्यावहे / अवदिदानिषिष्यावहे / अवदिदानिषयिष्यावहे
अवदीदांसिषिष्यामहे / अवदीदांसिषयिष्यामहे / अवदिदानिषिष्यामहे / अवदिदानिषयिष्यामहे