अव + दंश् + यङ्लुक् + णिच् ധാതു രൂപ് - കർതരി പ്രയോഗം ആശീർലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
दंशँ दशने - भ्वादिः
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अवदन्दाशयिषीष्ट / अवदंदाशयिषीष्ट
अवदन्दाशयिषीयास्ताम् / अवदंदाशयिषीयास्ताम्
अवदन्दाशयिषीरन् / अवदंदाशयिषीरन्
മധ്യമം
अवदन्दाशयिषीष्ठाः / अवदंदाशयिषीष्ठाः
अवदन्दाशयिषीयास्थाम् / अवदंदाशयिषीयास्थाम्
अवदन्दाशयिषीढ्वम् / अवदंदाशयिषीढ्वम् / अवदन्दाशयिषीध्वम् / अवदंदाशयिषीध्वम्
ഉത്തമം
अवदन्दाशयिषीय / अवदंदाशयिषीय
अवदन्दाशयिषीवहि / अवदंदाशयिषीवहि
अवदन्दाशयिषीमहि / अवदंदाशयिषीमहि