अपि + स्कन्द् + यङ्लुक् + णिच् ധാതു രൂപ് - स्कन्दिँर् गतिशोषणयोः - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अपिचनीस्कन्दिष्यते / अपिचनीस्कन्दयिष्यते
अपिचनीस्कन्दिष्येते / अपिचनीस्कन्दयिष्येते
अपिचनीस्कन्दिष्यन्ते / अपिचनीस्कन्दयिष्यन्ते
മധ്യമം
अपिचनीस्कन्दिष्यसे / अपिचनीस्कन्दयिष्यसे
अपिचनीस्कन्दिष्येथे / अपिचनीस्कन्दयिष्येथे
अपिचनीस्कन्दिष्यध्वे / अपिचनीस्कन्दयिष्यध्वे
ഉത്തമം
अपिचनीस्कन्दिष्ये / अपिचनीस्कन्दयिष्ये
अपिचनीस्कन्दिष्यावहे / अपिचनीस्कन्दयिष्यावहे
अपिचनीस्कन्दिष्यामहे / अपिचनीस्कन्दयिष्यामहे