अपि + बृंह् + णिच् ധാതു രൂപ് - बृहिँ भाषार्थः - चुरादिः - ലുങ് ലകാര


 
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
 

കർതരി പ്രയോഗം പരസ്മൈ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अप्यबबृंहत् / अप्यबबृंहद्
अप्यबबृंहताम्
अप्यबबृंहन्
മധ്യമം
अप्यबबृंहः
अप्यबबृंहतम्
अप्यबबृंहत
ഉത്തമം
अप्यबबृंहम्
अप्यबबृंहाव
अप्यबबृंहाम
 

കർതരി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अप्यबबृंहत
अप्यबबृंहेताम्
अप्यबबृंहन्त
മധ്യമം
अप्यबबृंहथाः
अप्यबबृंहेथाम्
अप्यबबृंहध्वम्
ഉത്തമം
अप्यबबृंहे
अप्यबबृंहावहि
अप्यबबृंहामहि
 

കർമണി പ്രയോഗം ആത്മനേ പദ

 
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अप्यबृंहि
अप्यबृंहिषाताम् / अप्यबृंहयिषाताम्
अप्यबृंहिषत / अप्यबृंहयिषत
മധ്യമം
अप्यबृंहिष्ठाः / अप्यबृंहयिष्ठाः
अप्यबृंहिषाथाम् / अप्यबृंहयिषाथाम्
अप्यबृंहिढ्वम् / अप्यबृंहिध्वम् / अप्यबृंहयिढ्वम् / अप्यबृंहयिध्वम्
ഉത്തമം
अप्यबृंहिषि / अप्यबृंहयिषि
अप्यबृंहिष्वहि / अप्यबृंहयिष्वहि
अप्यबृंहिष्महि / अप्यबृंहयिष्महि
 


സനാദി പ്രത്യയ്

ഉപസർഗങ്ങൾ