अनु + स्पश् + णिच् ധാതു രൂപ് - स्पशँ बाधनस्पर्शनयोः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ആശീർലിങ് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुस्पाश्यात् / अनुस्पाश्याद्
अनुस्पाश्यास्ताम्
अनुस्पाश्यासुः
മധ്യമം
अनुस्पाश्याः
अनुस्पाश्यास्तम्
अनुस्पाश्यास्त
ഉത്തമം
अनुस्पाश्यासम्
अनुस्पाश्यास्व
अनुस्पाश्यास्म