अनु + स्थूल ധാതു രൂപ് - स्थूल परिबृंहणे - चुरादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലുട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुस्थूलयिता
अनुस्थूलयितारौ
अनुस्थूलयितारः
മധ്യമം
अनुस्थूलयितासे
अनुस्थूलयितासाथे
अनुस्थूलयिताध्वे
ഉത്തമം
अनुस्थूलयिताहे
अनुस्थूलयितास्वहे
अनुस्थूलयितास्महे