अनु + स्तुच् + यङ्लुक् ധാതു രൂപ് - ष्टुचँ प्रसादे - भ्वादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुतोष्टोचिष्यते
अनुतोष्टोचिष्येते
अनुतोष्टोचिष्यन्ते
മധ്യമം
अनुतोष्टोचिष्यसे
अनुतोष्टोचिष्येथे
अनुतोष्टोचिष्यध्वे
ഉത്തമം
अनुतोष्टोचिष्ये
अनुतोष्टोचिष्यावहे
अनुतोष्टोचिष्यामहे