अनु + युत् ധാതു രൂപ് - युतृँ भासणे - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
अनुयोतिष्यते
अनुयोतिष्येते
अनुयोतिष्यन्ते
മധ്യമം
अनुयोतिष्यसे
अनुयोतिष्येथे
अनुयोतिष्यध्वे
ഉത്തമം
अनुयोतिष्ये
अनुयोतिष्यावहे
अनुयोतिष्यामहे