सु + मङ्ख् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - मखिँ गत्यर्थः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം ലിട് ലകാര പരസ്മൈ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सुमिमङ्खिषयाञ्चकार / सुमिमङ्खिषयांचकार / सुमिमङ्खिषयाम्बभूव / सुमिमङ्खिषयांबभूव / सुमिमङ्खिषयामास
सुमिमङ्खिषयाञ्चक्रतुः / सुमिमङ्खिषयांचक्रतुः / सुमिमङ्खिषयाम्बभूवतुः / सुमिमङ्खिषयांबभूवतुः / सुमिमङ्खिषयामासतुः
सुमिमङ्खिषयाञ्चक्रुः / सुमिमङ्खिषयांचक्रुः / सुमिमङ्खिषयाम्बभूवुः / सुमिमङ्खिषयांबभूवुः / सुमिमङ्खिषयामासुः
മധ്യമം
सुमिमङ्खिषयाञ्चकर्थ / सुमिमङ्खिषयांचकर्थ / सुमिमङ्खिषयाम्बभूविथ / सुमिमङ्खिषयांबभूविथ / सुमिमङ्खिषयामासिथ
सुमिमङ्खिषयाञ्चक्रथुः / सुमिमङ्खिषयांचक्रथुः / सुमिमङ्खिषयाम्बभूवथुः / सुमिमङ्खिषयांबभूवथुः / सुमिमङ्खिषयामासथुः
सुमिमङ्खिषयाञ्चक्र / सुमिमङ्खिषयांचक्र / सुमिमङ्खिषयाम्बभूव / सुमिमङ्खिषयांबभूव / सुमिमङ्खिषयामास
ഉത്തമം
सुमिमङ्खिषयाञ्चकर / सुमिमङ्खिषयांचकर / सुमिमङ्खिषयाञ्चकार / सुमिमङ्खिषयांचकार / सुमिमङ्खिषयाम्बभूव / सुमिमङ्खिषयांबभूव / सुमिमङ्खिषयामास
सुमिमङ्खिषयाञ्चकृव / सुमिमङ्खिषयांचकृव / सुमिमङ्खिषयाम्बभूविव / सुमिमङ्खिषयांबभूविव / सुमिमङ्खिषयामासिव
सुमिमङ्खिषयाञ्चकृम / सुमिमङ्खिषयांचकृम / सुमिमङ्खिषयाम्बभूविम / सुमिमङ्खिषयांबभूविम / सुमिमङ्खिषयामासिम