सु + ग्लै + यङ् + णिच् + सन् + णिच् ധാതു രൂപ് - കർമണി പ്രയോഗം ലൃട് ലകാര ആത്മനേ പദ
ग्लै हर्षक्षये मित् अनुपसर्गाद्वा १९४५ - भ्वादिः
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सुजाग्लययिषीषिष्यते / सुजाग्लययिषिषिष्यते / सुजाग्लययिषिषयिष्यते
सुजाग्लययिषीषिष्येते / सुजाग्लययिषिषिष्येते / सुजाग्लययिषिषयिष्येते
सुजाग्लययिषीषिष्यन्ते / सुजाग्लययिषिषिष्यन्ते / सुजाग्लययिषिषयिष्यन्ते
മധ്യമം
सुजाग्लययिषीषिष्यसे / सुजाग्लययिषिषिष्यसे / सुजाग्लययिषिषयिष्यसे
सुजाग्लययिषीषिष्येथे / सुजाग्लययिषिषिष्येथे / सुजाग्लययिषिषयिष्येथे
सुजाग्लययिषीषिष्यध्वे / सुजाग्लययिषिषिष्यध्वे / सुजाग्लययिषिषयिष्यध्वे
ഉത്തമം
सुजाग्लययिषीषिष्ये / सुजाग्लययिषिषिष्ये / सुजाग्लययिषिषयिष्ये
सुजाग्लययिषीषिष्यावहे / सुजाग्लययिषिषिष्यावहे / सुजाग्लययिषिषयिष्यावहे
सुजाग्लययिषीषिष्यामहे / सुजाग्लययिषिषिष्यामहे / सुजाग्लययिषिषयिष्यामहे