सम् + सह् ധാതു രൂപ് - षहँ चक्यर्थे - दिवादिः - കർമണി പ്രയോഗം ലൃങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
समसहिष्यत
समसहिष्येताम्
समसहिष्यन्त
മധ്യമം
समसहिष्यथाः
समसहिष्येथाम्
समसहिष्यध्वम्
ഉത്തമം
समसहिष्ये
समसहिष्यावहि
समसहिष्यामहि