सम् + मन्थ् + यङ् + णिच् + सन् ധാതു രൂപ് - मथिँ हिंसासङ्क्लेशनयोः - भ्वादिः - കർതരി പ്രയോഗം വിധിലിങ് ലകാര ആത്മനേ പദ
ഏകവചനം
ദ്വിവചനം
ബഹുവചനം
പ്രഥമം പുരുഷൻ
മധ്യമം പുരുഷൻ
ഉത്തമം പുരുഷൻ
ഏക.
ദ്വി.
ബഹു.
പ്രഥമം
सम्मामन्थ्ययिषेत / संमामन्थ्ययिषेत
सम्मामन्थ्ययिषेयाताम् / संमामन्थ्ययिषेयाताम्
सम्मामन्थ्ययिषेरन् / संमामन्थ्ययिषेरन्
മധ്യമം
सम्मामन्थ्ययिषेथाः / संमामन्थ्ययिषेथाः
सम्मामन्थ्ययिषेयाथाम् / संमामन्थ्ययिषेयाथाम्
सम्मामन्थ्ययिषेध्वम् / संमामन्थ्ययिषेध्वम्
ഉത്തമം
सम्मामन्थ्ययिषेय / संमामन्थ्ययिषेय
सम्मामन्थ्ययिषेवहि / संमामन्थ्ययिषेवहि
सम्मामन्थ्ययिषेमहि / संमामन्थ्ययिषेमहि